Als wijkverpleegkundige heb je meer zelf de regie, kun je echt contact maken met de cliënten en leer je ze steeds beter kennen. Zo kom je er achter wat iemands wensen en gewoontes zijn en blijft er meer tijd over om net dat beetje extra voor ze te betekenen, zoals een praatje maken of samen een kopje thee drinken. Het mooie aan dit vak is ook het vertrouwen dat je krijgt van de cliënten. Ze tellen er op dat je komt en geven zich soms letterlijk en figuurlijk bloot. Een veel gehoorde misvatting is dat we als wijkverpleegkundige nooit ergens tijd voor hebben. Daar ben ik het niet mee eens. We worden echt niet op onze vingers getikt als we vijf minuten langer bij iemand binnen zijn.  

Ik heb nog genoeg ambities. Zo wil ik graag zorgcoördinator worden en daarna een scholing volgen om zelf te mogen indiceren. Als wijkverpleegkundige ben je nooit uitgeleerd. Er zijn genoeg doorgroeimogelijkheden, zoals een specialisatie in diabetes, wondzorg of oncologie. Bij de Zorgboog kun je allerlei scholingen volgen en er worden regelmatig leuke symposia georganiseerd. Zo blijft het boeiend. Als ik naar mijn moeder kijk (zij werkt al 31 jaar bij de Zorgboog als verzorgende) dan kan ik het hier nog lang volhouden!"