Mensen willen graag een praatje maken of gewoonweg gezien en gehoord worden. Dat is zo belangrijk, dat wil toch iedereen. Het werkt ook wederzijds; als ik binnenkom, dan herkennen mensen mij (of mijn stem) ondanks hun dementie, en beginnen ze te glimlachen. Of ik krijg een big smile en een dikke duim van een bewoner als de kamer weer eens netjes is gepoetst. Dat zijn gouden momentjes!

Je kunt dus veel meer uit dit werk halen, dan alleen het schoonmaken. Het is maar net hoe je er zelf in staat. Ik ben een 'mensen mens' en ik houd van interactie. Als er liedjes worden gezongen op de afdeling, dan zing ik vrolijk mee voor wat extra leven in de brouwerij. Maar als er onrust is, moet je juist rust creëren door zelf rustig te zijn. Dat voel je wel aan. Met een beetje humor kom je ook een heel eind: een meneer was laatst een beetje aan het mopperen omdat er gepoetst moest worden. Toen ik zei: "Wat wilt u meneer? Tafeltje dekje of tafeltje plekje?" sloeg zijn humeur zo weer om.”