“Ik ben altijd een harde werker geweest, ik werkte fulltime met veel plezier in de productie tot mijn lichaam twee jaar geleden aangaf: tot hier en niet verder. Van 40 uur en een bezige bij, naar helemaal thuis met een flinke burn-out en andere medische klachten uit mijn verleden. Ik kwam in de molen en dacht: Wat nu? Met goede begeleiding, tijd, acceptatie en door te luisteren naar mijn lichaam ging het steeds een beetje beter.

Ik wilde langzaam aan weer iets gaan doen, maar betaald werk was nog geen optie. Een vriendin van mij werkte bij de Zorgboog en vroeg: Is het een idee om iets bij ons te gaan doen? “Met die oudjes, ik heb daar eigenlijk niks mee”, zei ik. Toch nog eens over nagedacht en opnieuw met mijn vriendin over gesproken. “Je kan met iedereen overweg, bent in voor gezelligheid en je hebt leuke ideeën.” zei ze.